Od 1 stycznia 2021 r., kiedy to weszła w życie nowa ustawa Prawo zamówień publicznych, ustawodawca przywrócił obowiązek stosowania przepisów PZP do zamówień na usługi społeczne dla zamówień poniżej progów unijnych.

Zgodnie z art. 7 pkt 34 PZP, pod pojęciem „zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi” należy rozumieć zamówienia klasyczne lub zamówienia sektorowe, na usługi wymienione odpowiednio w załączniku XIV do dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE. Są nimi przykładowo: hotelowe, restauracyjne, prawne, edukacyjne, szkoleniowe, pocztowe, medyczne, ochrony osób i mienia.

W art. 359 PZP wskazano z kolei, że przy udzielaniu zamówień na usługi społeczne stosuje się przepisy:

• właściwe dla zamówień klasycznych o wartości równej progom unijnym lub większej – jeżeli wartość zamówienia wyrażona w złotych jest nie mniejsza niż równowartość kwoty 750.000 euro, z uwzględnieniem zmian wynikających z działu IV rozdziału 4 ustawy;
• właściwe dla zamówień klasycznych o wartości mniejszej niż progi unijne – jeżeli wartość zamówienia wyrażona w złotych jest mniejsza niż równowartość kwoty 750.000 euro, nie mniejsza jednak niż równowartość kwoty 130.000 złotych.

Choć w przepisie tym brak odniesienia do zamówień sektorowych, nie znaczy to, że zostały one pominięte. Zgodnie z art. 392 ust. 1 PZP przepisy ustawy właściwe dla zamówień sektorowych stosuje się do udzielania zamówień sektorowych na usługi społeczne, jeżeli wartość zamówienia jest równa wyrażonej w złotych równowartości kwoty 1.000.000 euro lub ją przekracza. Jednocześnie wskazano, że w takim wypadku zamawiający może nie stosować przepisów ustawy dotyczących:

• obowiązku składania oświadczeń o: niepodleganiu wykluczeniu, spełnianiu warunków udziału w postępowaniu lub kryteriów selekcji, na formularzu jednolitego dokumentu;
• minimalnych terminów składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu lub terminów składania ofert;
• obowiązku żądania dokumentów jako podmiotowego środka dowodowego